મન મોર બની થનગાટ કરે

મન મોર બની થનગાટ કરે

કવિ  - ઝવેરચંદ મેઘાણી

મોર બની  થનગાટ  કરે,   મન મોર બની થનગાટ કરે

ઘનઘોર ઝરે ચહું ઓર મારું મન મોર બની થનગાટ કરે

બહુ રંગ ઉમંગનાં પીંછ પસારીને

બાદલસું નિજ નેનન ધારીને, મેઘમલાર ઉચારીને

આકુલ પ્રાણ કોને કલસાદ કરે

મન મોર બની થનગાટ કરે

ઘર   ઘરર   ઘરર   મેઘઘટા   ગગને   ગગને   ગરજાટ  ભરે

ગુમરી ગુમરી  ગરજાટ ભરે  નવ ધાન ભરી  સારી  સીમ ઝૂલે

નદીયું  નવજોબન  ભાન ભૂલે  નવ  દીન  કપોતની પાંખ ખૂલે

મધરા   મધરા  મલકાઈને   મેંડક   મેહસું   નેહસું  બાત  કરે

ગગને   ગગને   ઘૂમરાઈને   પાગલ  મેઘઘટા   ગરજાટ   ભરે

મન મોર બની થનગાટ કરે

નવ  મેઘ તણે  નીલ આંજણીએ મારાં  ઘેઘૂર નેન  ઝગાટ કરે

મારાં  લોચનમાં  મદઘેન  ભરે  વનછાંય  તળે  હરિયાળી પરે

મારો આતમ લહેર બિછાત કરે  સચરાચર  શ્યામલ ભાત ધરે

મારો  પ્રાણ  કરી  પુલકાટ  ગયો પથરાઈ  સારી  વનરાઈ પરે

ઓ રે મેઘ આષાઢીલો આજ મારે દોય નેન ની…

 - ઝવેરચંદ મેઘાણી